What a Difference! “شهر “بی خدایان
پاپ در پایتخت بی خدایان
امروز پاپ اعظم بندیکت شانزدهم به برلین می آید. پاپ آلمانی تبار است و در این دیدار رسمی در پارلمان آلمان سخنرانی می کند و در استادیوم المپیک که بیش از هفتاد و چهار هزار نفر را در دل خود جای می دهد مورد استقبال ده ها هزار مسیحی کاتولیک قرار می گیرد. با اینهمه پایتخت آلمان شهر “بی خدایان” نامیده می شود و همجنس گرایان دراینجا بیش از نقاط دیگر آلمان سازمان یافته هستند در هیچ شهر دیگری مخالفان حضور پاپ و منتقدان وی به این گستردگی، علیه حضور وی اعتراض نکرد ه اند.
صد نفر از نمایندگان پارلمان از مدتها پیش اعلام کردند در اعتراض به سخنرانی پاپ در مجلس حضور نخواهند یافت .
از هم اکنون در کشوری که قوی ترین حزبش لقب مسیحیت را یدک می کشد منتقدان پاپ و معترضان به سوء استفادۀ جنسی از کودکان در کلیسا و وقفه در کار روشنگری و نپرداختن غرامت مناسب به قربانیان تجاوز جنسی از یکسو و همجنس گرایان از سوی دیگر در جنب و جوش برگزاری تظاهراتی وسیع هستند .
کلیسای کاتولیک که با مردم زمانه اش همگام نیست بهانه های زیادی به دست مخالفان می دهد. بر اساس باور کلیسای کاتولیک استفاده از کاندوم ممنوع است و زنان و مردانی که طلاق گرفته اند حق شرکت در مراسم عشاء ربانی را ندارند .
همجنس گرایان بر اساس باور کلیسای کاتولیک آشکارا حضور ندارند و در پنهان و در والا ترین لباس مذهبی از کودکان سوء استفادۀ جنسی می کنند .اسقف اعظم به موعظۀ دو مرد همجسنس گرا در یکی از کلیساهای پروتستان محلۀ کرویتس برگ برلین اعتراض می کند، در حالیکه شهردار برلین که چند روز پیش بار دیگر در انتخابات ایالتی پیروز شد مردی همجنس گراست که درست مثل وزیر امور خارجۀ همجنس گرای آلمان، سالهاست گرایش جنسی خود را پنهان نمی کند و مانند دولتمردان دیگر که در سفر های رسمی همسران خود را همراه می برند گه گداری با شریک زندگی خود به سفر رسمی می رود.
در موزۀ یهودیان برلین نمایشگاهی جمعی بر پا شده که در آن مردی یهودی را با شبکلاه و موهای از دو سو آویخته به سبک افراطیون یهودی می بینیم. این مرد نیمه برهنه است. اگر عکس مسلمانی را در جایی از جهان با عمامه و بدن لخت به نمایش بگذارند شک نکنید که مسلمانان تند رو موزه را به آتش می کشند و افراطیون بی جنبه، برنامه گزار و عکاس را یکجا ترور می کنند و جیغ و جنجال راه می اندازند که “چهرۀ اسلام عزیز” خدشه دار شده است.
در عصر پیشرفت جوامع، در زمانۀ مدارا ، در عصری که یهودیان لیبرال خط قرمزی برای هنر و طنز قائل نیستند، درعصر اینترنت و رسانه های مجازی که قرن ها را می شود در ثانیه ها پیمود و دولت های خودکامه بغل گوش مان مثل برگ خزان تک تک به زمین می افتند، ما هنوز داریم پتیشن امضا می کنیم و نامۀ اعتراضی می نویسیم و با چشمانی به اشک نشسته همدیگر را نگاه می کنیم و خاموش می پرسیم؛ چند گام با آزادی فاصله داریم؟
Source: IranPressNews