ده مرد و یک زن

ده مرد و یک زن به طنابی آویزان بودند. طناب تحمل وزن یازده نفر را نداشت.باید یکنفر طناب را رها می کرد وگرنه همه سقوط می کردند.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
زن گفت من در تمام عمر همیشه عادت داشتم که داوطلبانه خودم را وقف فرزندان و همسرم کنم و در مقابل چیزی مطالبه نکنم.من طناب را رها می کنم چون به فداکاری عادت دارم.
در این لحظه مردان سخت به هیجان آمدند و شروع به کف زدن کردند

واینگونه است مکر زنان
الله اکبر الله اکبر

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *